Muzyczne inspiracje w pracy z osobami chorymi psychicznie

 Jak ważna jest emisja głosu w mowie i w śpiewie? Jak poćwiczyć swój potencjał i zmotywować do działania przez bardzo proste ćwiczenia? O tym wolontariusze na rzecz pacjentów Kliniki Psychiatrycznej dowiedzieli się na warsztatach z zakresu muzykoterapii.

Składamy serdeczne podziękowania dla Moniki Pyclik za podzielenie się swoją pasją i umiejętnościami z innymi. Warto było wskazać drogę, jak wykorzystać umiejętności muzyczne w pracy z osobami chorymi psychicznie i pokazać, że muzyka może pomagać w leczeniu.

*

Muzykoterapia jest dziedziną, która oddziałuje na człowieka w sposób wszechstronny, powodując przywrócenie równowagi pomiędzy emocjonalnym, psychicznym, fizycznym i umysłowym funkcjonowaniem organizmu. Cieszy się uznaniem wśród dużego grona pacjentów, lekarzy, muzyków, pedagogów czy psychologów. Nieustannie prowadzone są prace badawcze oraz eksperymenty pozwalające na bliższą analizę muzykoterapii w zagadnień teoretycznych i praktycznych. Szczególną uwagę zwraca wykorzystanie jej w różnych zaburzeniach psychicznych i emocjonalnych związanych ze stresem.

Związki muzyki z medycyną istnieją od wieków. Sięgając do najwcześniejszych okresów rozwoju ludzkości, można odnaleźć wiele przykładów wskazujących na wykorzystanie muzyki jako środka leczniczego. Wierzono, że muzyka jest darem niebios, więc stosowano ją przy wypędzaniu złych duchów. Muzyka już od czasów najdawniejszych była w centrum zainteresowania nie tylko artystów i twórców i muzyków, ale także lekarzy (pełniła ważną rolę w procesach uzdrawiania).

Początkowo muzykoterapię najczęściej stosowano w odniesieniu do działań psychoterapeutycznych, w których podstawową rolą muzyki była pomoc w nawiązaniu komunikacji z pacjentem, a następnie dokonywanie zmian w jego zaburzonych formach zachowania. W miarę upływu lat, zakres oddziaływania muzykoterapii został znacznie rozszerzony, co wpłynęło również na modyfikację terminologiczną. Termin muzykoterapia został wprowadzony do światowej terminologii około 1950 roku, a jego rozpowszechnienie wiązało się z powstaniem nowej metody terapeutycznej.